Πρόταση για αναρριχητικό πάρκο στον Κοκκινόβραχο του Λεωνιδίου

Πρόταση για αναρριχητικό πάρκο στον Κοκκινόβραχο του Λεωνιδίου

Ιούλιος 27, 2012 - 10:09

Πρόταση για δημιουργία Αναρριχητικού Πάρκου στο Λεωνίδιο πρόκειται να υποβληθεί, στα πλαίσια της 2ης προκήρυξης του τοπικού προγράμματος LEADER της Ομάδας Τοπικής Δράσης (Ο.Τ.Δ.) Πάρνωνα άξονας 4, του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ)  2007-2013.

Το Λεωνίδιο αναμφισβήτητα,είναι ένας τόπος άρρηκτα συνδεδεμένος, με την εντυπωσιακή, 250 μέτρων ύψους, κόκκινη ορθοπλαγιά. Ο Κοκκινόβραχος, όπως τον αποκαλούν οι ντόπιοι, δεσπόζει πάνω από το κέντρο της πόλης και μαγνητίζει το βλέμμα ακούσια.

Οι πρώτες απόπειρες αναρρίχησης στον Κοκκινόβραχο, την δεκαετία του ‘80, έγιναν το επίκεντρο της επικαιρότητας μεταξύ των κατοίκων, ενώ οι "αναρριχητές - κατακτητές" του κατακόρυφου αυτού τοίχου, απέκτησαν φήμη ηρώων.
Τα χρόνια πέρασαν και η αναρριχητική δράση στην ορθοπλαγιά ξεθύμανε. Τα τελευταία χρόνια σπανίζουν πια οι επισκέψεις των αναρριχητών στην περιοχή. Οι μεγάλες, παραδοσιακές πολλαπλών σχοινιών αναρριχητικές διαδρομές περιπέτειας, έχουν ελάχιστους πια, μα φανατικούς υποστηριχτές. Η αναρρίχηση μιας μεγάλης ορθοπλαγιάς είναι μια χρονοβόρα διαδικασία που απαιτεί μεγάλο βαθμό προσήλωσης, προετοιμασίας και ανάληψης ρίσκου. Παραπέμπει σε μία περισσότερο ριψοκίνδυνη στάση ζωής και όχι σε μια απλή ενασχόληση με κάποιο χόμπυ. Η αναρριχητική πλειονότητα, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως,  αναζητά πιο "ανώδυνες" οδούς ενασχόλησης με το αντικείμενο. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ενεργών αναρριχητών, είτε δεν μπορούν, είτε δεν θέλουν να διαθέσουν τον χρόνο και να καταβάλουν την προσπάθεια και τις θυσίες που απαιτούνται.

Έτσι, δημιουργήθηκε η ανάγκη ύπαρξης μιας μορφής αναρριχητικής δραστηριότητας, λιγότερο χρονοβόρα και περισσότερο ασφαλής. Από την δεκαετία του ’70, η αναρρίχηση σε μικρότερα βράχια έκανε την εμφάνιση της ως μια μορφή προπόνησης και προετοιμασίας για την εκπλήρωση άλλων μεγαλύτερων και δυσκολότερων στόχων.

Η δημιουργία οργανωμένων πεδίων μιας σχοινιάς, προέκυψε αβίαστα και σταδιακά βρήκε αποδοχή σε όλο το φάσμα των αναρριχητών. Πλέον, η "αθλητική" αναρρίχηση, αποτελεί μια αυτόνομη αναρριχητική δραστηριότητα και απασχολεί το μεγαλύτερο μέρος των αναρριχητών. Το σκαρφάλωμα μιας αθλητικής διαδρομής  δεν απαιτεί συμβιβασμούς στο θέμα της ασφάλειας, είναι προσιτό στο μεγαλύτερο ποσοστό των αναρριχητών και προσφέρει την ικανοποίηση της κατάκτησης χωρίς την ανάγκη ανάληψης ρίσκου.

 

Σκοπιμότητα του έργου 

Η ευρύτερη περιοχή του Λεωνιδίου κατακλύζεται από μικρότερες ορθοπλαγιές.  Μπορεί ο Κοκκινόβραχος να είναι η εντυπωσιακότερη, λόγω μεγέθους και εξέχουσας θέσης, όμως σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο της πόλης, υπάρχει ένα τεράστιο αναξιοποίητο δυναμικό, για την δημιουργία εκατοντάδων νέων αναρριχητικών διαδρομών. Ένας μεγάλος αριθμός από αυτά είναι ορατά μέσα από την πόλη του Λεωνιδίου και απαιτούν πρόσβαση λίγων μόνο λεπτών, ενώ με μια απλή περιήγηση στον δρόμο που συνδέει το Λεωνίδιο με την Μονή Ελώνης, μπορεί κανείς να διαπιστώσει του λόγου το αληθές.

Αναμφισβήτητα, το Λεωνίδιο, συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία που θα το καθιστούσαν έναν  δημοφιλή αναρριχητικό προορισμό. Ο παραδοσιακός χαρακτήρας της πόλης συνάδει σε μεγάλο βαθμό με την κουλτούρα και την στάση ζωής του αναρριχητικού κόσμου. Το ήπιο μεσογειακό κλίμα σε συνδυασμό με τις παρατεταμένες περιόδους ηλιοφάνειας επιτρέπει την αναρριχητική δραστηριότητα στο μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, ιδιαίτερα στους χειμερινούς μήνες, όπου η τουριστική κίνηση στην περιοχή είναι ελάχιστη. Το γεγονός αυτό, δημιουργεί ένα επιπλέον κίνητρο αξιοποίησης του φυσικού βραχώδους πλούτου, δίνοντας μια προοπτική στους επαγγελματικούς – τουριστικούς κύκλους της πόλης.

Περιγραφή του έργου

Το έργο αφορά την δημιουργία αναρριχητικού πάρκου αποτελούμενο από 100 περίπου νέες αναρριχητικές διαδρομές, αθλητικού χαρακτήρα.

Με τον όρο αναρριχητικό πάρκο, εννοούμε την ύπαρξη ενός επαρκούς αριθμού οργανωμένων αναρριχητικών διαδρομών, οι οποίες θα είναι εξοπλισμένες με μόνιμες ασφάλειες. Ένα αναρριχητικό πάρκο, συνήθως εκτείνεται σε περισσοτέρων του ενός επιμέρους τομέων ή πεδίων.

Ως αναρριχητικό πεδίο μπορεί να χαρακτηριστεί ένας αυτόνομος βράχινος όγκος ή ένα τμήμα μιας μεγαλύτερης ορθοπλαγιάς, το οποίο διαθέτει μια πλειάδα από γειτνιάζουσες εξοπλισμένες αναρριχητικές διαδρομές. Ένα οργανωμένο πεδίο αθλητικής αναρρίχησης συγκεντρώνει όλα τα παραπάνω, συν τις απαραίτητες υποδομές πρόσβασης (μονοπάτια, σήμανση) και πληροφόρησης (οδηγός καταγεγραμμένων διαδρομών).

Αναρριχητική διαδρομή, ονομάζεται ένα κατακόρυφο μονοπάτι που συνδέει το έδαφος με την κορυφή μιας ορθοπλαγιάς.

Ως αναρριχητική διαδρομή, αθλητικού χαρακτήρα, ορίζεται μια αναρριχητική διαδρομή, ύψους, κατά μέσο όρο, όσο το μισό μήκος ενός σχοινιού (25 με 30μ), η οποία οριοθετείται από την ύπαρξη μονίμων ενδιάμεσων σημείων αγκύρωσης (ενδιάμεσες ασφάλειες) και του τελικού διπλού σημείου αγκύρωσης (ρελέ).

Η διαδικασία της πρώτης ανάβασης και τοποθέτησης των μόνιμων ασφαλειών ονομάζεται άνοιγμα νέας διαδρομής.

Η τοποθέτηση των μονίμων ασφαλειών στο βράχο, επιτρέπει την «ελεύθερη αναρρίχηση», με την μέγιστη δυνατή ασφάλεια, μειώνοντας στο ελάχιστο τις συνέπειες μιας ενδεχόμενης πτώσης. Με αυτόν τον τρόπο ο αναριχητής μένει προσηλωμένος στην κινησιολογία, δοκιμάζοντας ολοένα δυσκολότερες κινήσεις και διαδρομές.

Ως ελεύθερη αναρρίχηση χαρακτηρίζεται το σκαρφάλωμα, όταν χρησιμοποιείται για την προώθηση μόνο το φυσικό ανάγλυφο του βράχου και όχι τα τεχνητά σημεία αγκύρωσης.

Φωτογραφικό Υλικό και Ενδεικτική χάραξη διαδρομών

Στη συνέχεια ακολουθεί μια σύντομη παρουσίαση των προς αξιοποίηση ορθοπλαγιών. Οι παρακάτω εικόνες αποτελούν ένα μικρό δείγμα του συνολικού δυναμικού της περιοχής. Η επιλογή έχει γίνει με κριτήριο το τρίπτυχο μικρής πρόσβασης - ποιότητα, προοπτική αξιοποίησης - γειτνίαση με την πόλη του Λεωνιδίου.

 

πηγή: leonidion.gr