Στη χώρα μας, η ιστορία του Canyoning ξεκινά από τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Το πρώτο συγκεκριμένο στοιχείο (χωρίς να αποκλείονται παλαιότερες προσπάθειες για τις οποίες δεν υπάρχει καταγραφή) είναι από την κατάβαση του φαραγγιού της Γκούρας το 1928 από ομάδα στην οποία συμμετείχε η σπηλαιολόγος Άννα Πετροχείλου.

Στοιχεία καταβάσεων υπάρχουν και από την δεκαετία του 1960. Κατά τη διάρκεια του 1980 γίνονται καταβάσεις από ορειβάτες – αναρριχητές ή σπηλαιολόγους σε μικρό αριθμό φαραγγιών μετρίας δυσκολίας (Γκούρα, Φόνισσα, Βόθωνα, Βίνιανη κλπ) ή μεγαλύτερης (Χας).

Το κοινό χαρακτηριστικό των καταβάσεων φαραγγίων μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990 είναι ότι αποτελούν μια παράπλευρη δραστηριότητα ορειβατών ή σπηλαιολόγων. Οι καταβάσεις γίνονται με τεχνική (ραπέλ) διπλού σχοινιού και στόχος είναι η κατά το δυνατόν αποφυγή των νερών, αν και η προτίμηση στρφόταν στα στεγνά φαράγγια.

Το Canyoning γίνεται στην Ελλάδα αυτόνομη ενασχόληση κι αποκτά τα χαρακτηριστικά  που έχει σήμερα περί τα τέλη της δεκαετίας του 1990.

Άτομο καταλύτης για το ελληνικό Canyoning υπήρξε ο Γ. Ανδρέου που πήρε τις απιτούμενες γνώσεις παρακολουθώντας το 1999 ένα σχολείο οδηγών στη Γαλλία διοργανωμένο από την Εθνική Επιτροπή Canyoning της χώρας (Commission Nationale de Descente de Canyon). Μέσα από την έντονη μετέπειτα δραστηριοποίηση του (εξερευνήσεις – ασφαλίσεις πολλών δεκάδων φαραγγιών, μετάδοση των γνώσεων της δραστηριότητας σε νέους ανθρώπους κλπ), ιδρύεται στη χώρα μας το 2003, το πρώτο σωματείο όπου το Canyoning αναφέρεται στο καταστατικό του ως αμιγώς σαν ένας από τους κύριους στόχους του, ο «Ελληνικός Σύλλογος Εξερεύνησης Φαραγγιών / Ε.Σ.Ε.Φ.».

Η πρώτη σχολή Canyoning στην Ελλάδα πραγματοποιείται τον Μάϊο του 2003 από τον ΕΣΕΦ με εκπαιδευτές τους Γ. Ανδρέου και Κ. Αδαμόπουλο. Από τότε και για τα επόμενα χρόνια πραγματοποιούνται από τον Ε.Σ.Ε.Φ. πολλές σχολές τις οποίες παρακολουθούν δεκάδες άτομα, πολλά από τα οποία είναι τα σημερινά στελέχη του Ελληνικού Canyoning.

Το 2001 ιδρύεται η Σπηλαιολογική Ομοσπονδία Ελλάδας / Σ.Ο.Ε. όπου στο καταστατικό της, στους σκοπούς ίδρυσης αναγράφεται:  «Μέριμνα για την ανάπτυξη, εξύψωση και διάδοση των φαραγγιών.»

Στα χρόνια που ακολουθούν, εντάσσεται στην ομοσπονδία ο Ε.Σ.Ε.Φ. και άλλοι σύλλογοι που ασχολούνται με το Canyoning, ο Π.Ο.Α. με μεγάλη δράση στο Canyoning από το 2003 και ο Π.Ο.Ε.Φ., ο μόνος σύλλογος στην Κρήτη με αποκλειστικό αντικέιμενο το Canyoning. Χρόνο με το χρόνο δημιουργούνται ομάδεα ανθρώπων που λαμβάνουν τις γνώσεις του Canyoning μέσα από τους συλλόγους της ομοσπονδίας, με αποτέλεσμα τη διάδοση του αθλήματος πανελλαδικά.

Το 2006 δημιουργείται η Επιτροπή Canyoning της Σπηαλαιολογικής Ομοσπονδίας Ελλάδος. Το 2006 αποτελεί χρονιά σταθμό για το Canyoning στην Ελλάδα καθώς 12 έλληνες Canyoners παρακολουθούν σχολή διάσωσης σε φαράγγια και παράλληλα την πρώτη Γαλλική ομοσπονδιακή σχολή στελεχών α’ επιπέδου (Initiateur / E.F.C.). Η σχολή διοργανώθηκε από τον Ε.Σ.Ε.Φ. και πραγματοποιήθηκε στο Νομό Ευρυτανίας από τους Γάλλους εκπαιδευτές, στελέχη της E.F.C. F. Jourdan, J.F. Fiorina και P. Auvaro.

Επόμενη χρονία σταθμός είναι το 2008 με την διεξαγωγή της πρώτης Γαλλικής Ομοσπονδιακής σχολής στελεχών β’ επιπέδου (Moniteur / E.F.C.) στην Όθρυκαι στον Όλυμπο, όπου πέντε από τους 12 παραπάνω παίρνουν τον τίτλο του Moniteur με εκπαιδευτές τους L. Poublan και Y. Ozoux. Το 2009 και 2010 διοραγνόνονται από την Επιτροπή Canyoning της Σ.Ο.Ε. οι πρώτες δύο Ελληνικές Ομοσπονδιακές σχολές στελεχών α’ επιπέδου σε συνεργασία με την Γαλλική Σχολη Canyoning / E.F.C. Οι σχολές πραγματοποιήθηκαν από τους εκπαιδευτές L. Poublan, Γ. Ανδρέου, Σ. Αποκρεμιώτη, Γ. Βλάμη, Β. Μαργαρίτη και Ν. Χαρίτο και τον τίτλο του εκπειδευτή (Initiateur Σ.Ο.Ε./ E.F.C.) θα πάρουν 12 άτομα.

Η δραστηριότητα του Canyoning παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Η χώρα μας θεωρείται ένας παράδεισος για το Canyoning καθώς υπάρχουν πάρα πολλές αναφορές για τα φαράγγια της Ελλάδας, τα οποία έχουν γίνει γνωστά από τους τρεις Ελληνικούς οδηγούς που κυκλοφορούν και αναφέρονται στα μέχρι στιγμής εξερευνημένα φαράγγια της χώρας σε Στερεά Ελλάδα, Σαμοθράκη και Κρήτη. Τέλος, υπάρχουν αρκετές αναφορές για τα ελληνικά φαράγγια σε γαλλικούς οδηγούς και περιοδικά (πχ. La Grèce, nouvel Eldorado du Canyon).

πηγή: Εγχειρίδιο σχολής Canyoning (μετάφραση) Γ. Βλάμης, Ν. Χαρίτος – Π.Ο.Α.

chatnoir