Η Εθνική Οδός Α189 από το Βλαδιβοστόκ προς τα κινεζικά σύνορα, είναι χάρμα οφθαλμών με τα πολυάριθμα νησιά και παραλίες, τους γραφικούς όρμους, τα απότομα βράχια και άλλες ομορφιές της φύσης.

Η περιοχή της χερσονήσου Γκάμοβα είναι ένα από τα μέρη του Νότιου Πριμόριε που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε, αν τύχει και βρεθείτε στην Άπω Ανατολή. Το πιο ακριανό σημείο της χερσονήσου, είναι το ομώνυμο ακρωτήρι Γκάμοβα. Από εδώ ανοίγεται μπροστά σας ένα πανόραμα προς τρεις πλευρές του κόσμου: Μπροστά, στην Ανατολή είναι η Ιαπωνία, λίγο πιο νότια η Κορεατική Χερσόνησος, και δυτικά διακρίνεται το νοτιότερο νησί της Ρωσίας, το Φουρουγκέλμα. Στο ακρωτήρι, εδώ και περισσότερα από 100 χρόνια, βρίσκεται ο φάρος που είχε χτιστεί επί της τσαρικής εποχής. Είναι ο νοτιότερος φάρος της Ρωσίας, «Αριθμός 1».

Η θάλασσα εδώ είναι μοναδική. Ξεχωρίζει για το περίπλοκο υποθαλάσσιο ανάγλυφό της και τα μεγάλα βάθη 20 έως 40 μέτρων που φτάνουν μέχρι την ακτή. Αυτό συνδυάζεται με τη μεγάλη διαφάνεια, τα ρεύματα και την πλούσια πανίδα. Είναι απλά ένας παράδεισος για τους λάτρεις του θαλάσσιου βασιλείου και της φύσης γενικότερα, καθώς η Θάλασσα της Ιαπωνίας είναι διάσημη για τα μεγέθη των κητών που διαβιούν σε αυτή. Συγκρίνοντας τις θάλασσες της Ρωσίας και όλου του κόσμου, θα διαπιστώσετε πως στο Πριμόριε τα μεγέθη είναι σαφώς μεγαλύτερα. Οι ξένοι που πραγματοποιούν καταδύσεις στη Θάλασσα της Ιαπωνίας ονομάζουν την περιοχή αυτή «Γη των γιγάντων».

Καταδύσεις σε ναυάγια.

Για τους λάτρεις των καταδύσεων σε ναυάγια, στην περιοχή υπάρχουν πολλά πλοία που βυθίστηκαν σε διάφορα βάθη, κάτω από διάφορες συνθήκες. Το ενδιαφέρον για τα βυθισμένα πλοία είναι απόλυτα δικαιολογημένο, διότι το καθένα έχει τη δική του ιστορία και τις μοναδικές ιδιαιτερότητες του συμβάντος. Επιπλέον, αυτά συχνά δεν είναι απλώς ένας μεταλλικός όγκος, αλλά ένας κανονικός ύφαλος με τους ποικίλους θαλάσσιους κατοίκους του.

Ανάμεσα στα άλλα αξιοθέατα μπορεί να ξεχωρίσει κανείς τις αμυντικές οχυρώσεις που είναι διάσπαρτες σχεδόν σε όλο το μήκος των ακτών του Πριμόριε. Από την ίδρυση του Βλαδιβοστόκ έως τα μέσα της δεκαετίας του 1950 συνεχιζόταν η κατασκευή οχυρώσεων στις ακτές του Κόλπου του Μεγάλου Πέτρου. Μάχιμα στρατιωτικά τμήματα δεν υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό, τα τσιμεντένια πολυβολεία έχουν και αυτά εγκαταλειφθεί από παλιά. Εξακολουθούν όμως να είναι εκεί στους όρμους του Κόλπου με τις άδειες πολεμίστρες στραμμένες προς τη θάλασσα.

Όρμος Βιτιάζ.

Επίσης, το Πριμόριε διαθέτει δέκα ιδιαίτερους όρμους, στα ύδατα και στις ακτές των οποίων συνέβησαν πολλά αξιοσημείωτα γεγονότα. Ένας από αυτούς είναι ο Βιτιάζ. Ο όρμος είναι προστατευμένος από τα κύματα και την κακοκαιρία, ενώ ο δυτικός άνεμος φέρνει ξηρό και ηλιόλουστο καιρό. Στον όρμο οδηγεί ένας ανώμαλος και γεμάτος λακκούβες δρόμος που τον σαρώνει συχνά η βροχή τρομάζοντας τους οδηγούς που τον διασχίζουν με ελαφριά οχήματα. Πέρα από τον Βιτιάζ, υπάρχουν και άλλοι παρόμοιοι δρόμοι: Προς το φάρο στο ακρωτήρι Γκάμοβα, προς τους όρμους Τελιακόβσκι και Αστάφιεβ, προς το ακρωτήρι Σουλτς.

Σε διάφορες εποχές στον όρμο εγκαθίσταντο στρατιωτικοί και επιστήμονες. Τη δεκαετία 1940-1950 ο όρμος χρησίμευε σα βάση υποβρυχίων, είχε εγκατασταθεί μια πυροβολαρχία αποτελούμενη από δύο πυροβόλα. Αργότερα, τα έτη 1970-1980, οι στρατιωτικοί παραχώρησαν τη θέση τους στους επιστήμονες και στην περιοχή δημιουργήθηκαν πολυάριθμα εργαστήρια Ινστιτούτων του τμήματος Άπω Ανατολής της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Στον βυθό της θάλασσας βρίσκονται ξύλινα φιλανδικά ιστιοφόρα (συνολικά 5) τα οποία είχαν μετατραπεί σε πλεούμενα εργαστήρια. Τη δεκαετία του ’80 ο στρατός πέρασε στην αντεπίθεση απομακρύνοντας τους επιστήμονες από το μεγαλύτερο μέρος του όρμου.

Πηγή: rbth.gr