Στις 11 Απριλίου του 2011 η Trekking Αρκαδίας όπως κάθε χρόνο, κλείνει τη σεζόν του Ερυμάνθου Α’ με κατάβαση στον Ερύμανθο Β’ και Γ’. Ξεκινήσαμε δέκα οδηγοί ποταμού με τρεις βάρκες από τον υδροηλεκτρικό σταθμό της Δίβρης για να διασχίσουμε το στενό φαράγγι του Ερυμάνθου, με συνεχόμενα περάσματα 3ου και 4ου βαθμού δυσκολίας και τερματίσαμε στο γεφύρι της Ελαίας. Η στάθμη του ποταμού στο χωριό Τριπόταμα ήταν 12 cm.

Στην αρχή της διαδρομής πριν από την είσοδο του φαραγγιού, περάσαμε από το προκαταρκτικό σημείο, 500 περίπου μέτρα με μεγάλους βράχους που κάθε χρόνο αλλάζουν τη μορφολογία των περασμάτων. Το σημείο αυτό είναι ιδιαίτερα απαιτητικό, χρειάστηκαν πολλοί ελιγμοί και συχνές στάσεις για να ελέγξουμε και να ασφαλίσουμε το κάθε πέρασμα. Ένα πολύ δυνατό stopper κράτησε τη μία βάρκα και μόνο έπειτα από δυνατό κουπί και τη βοήθεια ενός οδηγού που την τράβηξε με σκοινί από την όχθη κατάφερε να βγει μέσα από το stopper αυτό.

Στην είσοδο του φαραγγιού η βουή του ποταμού ηχεί δυνατά και η ροή του είναι γρήγορη. Είναι το σημείο όπου η αδρεναλίνη και η εγρήγορση βρίσκονται στο απόγειό τους. Η στενότητα του φαραγγιού σε συνδυασμό με το δυνατό ρεύμα του ποταμού δεν αφήνουν στις βάρκες περιθώριο για στάσεις. Αφήνοντας πίσω μας το φαράγγι, περνάμε από το χωριό Βιδιάκι, από όπου ξεκινάει η διαδρομή του Ερυμάνθου Γ’. Περάσαμε κάτω από το τρίτοξο γεφύρι της Αχλαδινής και μέσα από στενά σημεία με ετερογενή πετρώματα που σχηματίζουν σωληνωτά περάσματα, μέσα από τα οποία η βάρκα χώραγε οριακά.

Τα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής είναι πιο ήπια και το τοπίο ιδανικό για χαλάρωση και αναψυχή. Το γαλαζοπράσινο νερό κάνει συνέχεια αντανακλάσεις και οι όχθες θυμίζουν ζούγκλα από αιωνόβιους πλάτανους με εντυπωσιακούς κορμούς κυριολεκτικά «ντυμένους» στο πράσινο.

Συναντήσαμε το μαγευτικό δρυόδασος Φολόης-Κάπελης, το μοναδικό στην Ελλάδα με σπερμοφυή βελανιδιά, πολλές πηγές και καταρράκτες. Μετά από 12 χιλιόμετρα εναλλασσόμενων τοπίων και 6 ώρες κωπηλασίας, μας καλωσορίζουν τα πεύκα και οι ελαιώνες που μαρτυράνε το ότι είμαστε πλέον κοντά στη θάλασσα. Η διαδρομή μας έφτασε στο τέλος της. 

Κείμενο: Δάφνη Παντέλογλου