Από την Τρίπολη στην Πορτογαλία με το ποδήλατο! (photos)

Από την Τρίπολη στην Πορτογαλία με το ποδήλατο! (photos)

Φεβρουάριος 06, 2013 - 13:50

Απίστευτο εγχείρημα πραγματοποίησε ο Τριπολίτης Γιάννης Βοργιάς πηγαίνοντας με το ποδήλατό του από την Τρίπολη έως την Πορτογαλία και επέστρεψε με τον ίδιο τρόπο!

Ένα εγχείρημα δύσκολο να κάνει κάποιος. Μία διαδρομή που διήρκεσε σχεδόν δύο μήνες, διανύοντας την Ιταλία, τη Νότια Γαλλία, κάνοντας τον κύκλο της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.

Ο Γιάννης μίλησε στο ArcadiaPortal.gr για την εμπειρία του και παρακινεί όλους μας να σηκωθούμε από τους καναπέδες και να πάρουμε το ποδήλατό μας για να "ξεφύγουμε".

Διαβάστε τι απάντησε στις ερωτήσεις μας:

1. Τι σε οδήγησε στο να πάρεις αυτή την απόφαση;

Οι λόγοι για τους οποίους οδηγήθηκα σε αυτήν την απόφαση είναι πολλοί και δεν είναι τόσο απλό να γραφτούν σε δύο κόλλες χαρτί. Ας πούμε έτσι πολύ περιεκτικά και ίσως λειψά πως περισσότερο ήταν μια ανάγκη. Το χρειαζόμουν ένα τέτοιο ταξίδι και από την σκοπιά που το βλέπω τώρα, ουσιαστικά άργησε να γίνει. Είναι στη φύση του ανθρώπου, θαρρώ, να εξερευνά και να κυνηγά νέες εμπειρίες, νέα μέρη, να ανακαλύπτει τη φύση και ότι συμβαίνει γύρω της. Σε μια κοινωνία που βρίσκεται σε ‘’κρίση’’ και επικρατεί η πίεση και η τρομοκρατία είναι πολύ εύκολο να παρασυρθείς. Η φύση, όμως, δεν καταλαβαίνει ‘’οικονομικές κρίσεις’’ και ότι σχετικό νομίζουμε πως μας περιορίζει. Έχουμε πραγματικά τόσα να δούμε και να ζήσουμε που ο χρόνος που μας έχει δοθεί πιστεύω δεν φτάνει. Τώρα γιατί με ποδήλατο; Ας μην γελιόμαστε, το να ταξιδεύεις στηριζόμενος στις δικές σου δυνάμεις και γενικότερα το ταξίδι με ένα ποδήλατο έχει άλλη γοητεία.

2. Πως ήταν η εμπειρία σου και τι κέρδισες από αυτή;

Το όλο εγχείρημα ήταν ουσιαστικά απλά κάτι που δεν κάνεις κάθε μέρα. Εκεί, η κάθε μέρα έπαιρνε άλλη διάσταση, ήταν σαν μια ξέχωρη ζωή. Καθημερινά ουσιαστικά δεν ήξερες που και τι θα σου ξημέρωνε. Ένα από τα κοινά ίσως χαρακτηριστικά της καθημερινότητας ήταν ο Δρόμος. Η πορεία σε τόσες λεωφόρους, δρόμους, σοκάκια, μονοπάτια και ότι τα περιέβαλε, η αίσθηση πως κουβαλούσαν τόσα γεγονότα του παρελθόντος και μετέφεραν τόση ζωή με έκαναν να συνειδητοποιήσω πως ο Δρόμος είναι πραγματικά μια κινητή πόλη που της πρέπει ο αντίστοιχος σεβασμός. Σε αυτήν, λοιπόν, την πορεία είδα ένα σωρό νέους ορίζοντες και μέρη να ανοίγονται μπροστά μου, γνώρισα κάμποσους ανθρώπους και γεύτηκα τις κουλτούρες τους, δέχτηκα την ανιδιοτελή βοήθεια πολλών απ’αυτούς και μοιράστηκα ιδιαίτερες στιγμές μαζί τους. Έτρεξα μόνος μου σε ερημιές και ένιωσα για λίγο πραγματικά ελεύθερος. έζησα…

3. Κουράστηκες κάποια στιγμή και σκέφτηκες να τα παρατήσεις;

Σε ένα τέτοιο ταξίδι λογικό είναι να κουραστείς και σαφώς αυτό είναι κάτι που το ξέρεις πριν ξεκινήσεις, μα το’χεις αποφασίσει. Η αλήθεια, όμως, είναι πως αυτό που με κούρασε περισσότερο ήταν οι βλάβες που προέκυπταν στο ποδήλατο, που σταματούσαν την ροή και με έβγαζαν εκτός χρονοδιαγράμματος με ότι συνεπάγεται αυτού. Επίσης, ξεκινώντας ήξερα ελάχιστα για επιδιορθώσεις ποδηλάτων όμως αναγκάστηκα να μάθω γρήγορα τα βασικά. Σίγουρα, λοιπόν, υπήρξαν αρκετά δύσκολες στιγμές μα δεν πήγα με άγνοια κινδύνου, πήγα όμως για να το απολαύσω όλο αυτό, συνεπώς η σκέψη για λίγη περισσότερη ξεκούραση ίσως εμφανίστηκε κάποιες στιγμές αλλά όχι και να τα παρατήσω.

4. Τι από αυτά που συνάντησες σου τράβηξε την περιέργεια;

Αρχικά σχεδόν τα πάντα και στη συνέχεια όσα δεν επαναλαμβάνονταν.

5. Όταν ανακοίνωσες στους δικούς τα σχέδιά σου πως αντέδρασαν και τι σε συμβούλεψαν;

Αρχικά δεν με πήραν στα σοβαρά, όταν πλησίασε όμως ο καιρός και κατάλαβαν ήρθε το μπαράζ των ανησυχιών και των συμβουλών.

6. Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου;

Να γίνει κάτι προκειμένου να σηκωθούμε όλοι από τον καναπέ είτε αυτός ανήκει σε σπίτι ή σε κάποια καφετέρια και να αλλάξουμε αυτό το σκηνικό. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς κάποιοι σπαταλούν ακόμα και τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο που τους έχει απομείνει κλεισμένοι, κυρίως, σε μια καφετέρια ή κάτι σχετικό. Έχει περαστεί ένα σκεπτικό πως οτιδήποτε ξεφεύγει από τον κύκλο των συνήθως πεπραγμένων είναι επικίνδυνο και θα σε οδηγήσει στον χαμό.  Η ζωή, όμως, είναι όπου και όσο την ζεις και το εκεί έξω αξίζει τουλάχιστον μια δοκιμή μας- Μπορεί και να βγούμε κερδισμένοι. . .