Μια ξεχωριστή εμπειρία για όλους είναι η ανάβαση στην κορυφή του Ολύμπου. Η θέα από τα 2918μ (Μύτικας) είναι μαγική, ειδικά αν πετύχετε καλή μέρα με καθαρή ατμόσφαιρα.

Χιλιάδες ορειβάτες και πεζοπόροι από Ελλάδα και εξωτερικό επιχειρούν κάθε χρόνο να ανεβούν στην κορυφή του Ολύμπου. Δυστυχώς, κατά καιρούς υπήρξαν διάφορα ατυχήματα, καθώς αρκετοί έμειναν για πάντα στο αγαπημένο τους βουνό. Σε διάφορα σημεία της ανάβασης συναντάμε μνημεία αφιερωμένα σ’ αυτούς. Αυτό σημαίνει ότι η ανάβαση δεν είναι καθόλου εύκολη και ο Όλυμπος απαιτεί σεβασμό.

Ο Όλυμπο έχει ανακηρυχθεί εθνικός δρυμός από το 1938 λόγω των γεωλογικών του σχηματισμών, της χλωρίδας και της πανίδας του που περιλαμβάνουν πολύ σπάνια είδη. Το 1985 ανακηρύχθηκε αρχαιολογικός και ιστορικός τόπος, ενώ από το 1981 περιλαμβάνεται στον κατάλογο της UNESCO με τα διατηρητέα μνημεία της παγκόσμιας βιόσφαιρας.

Η πεζοπορία μας διέρκησε δυο μέρες με διανυκτέρευση σε καταφύγιο στο οροπέδιο των Μουσών. Η διαδρομή που ακολουθήσαμε ήταν η εξής:

1η μέρα: Γκορτσιά - Πετρόστρουγγα -  Οροπέδιο Μουσών – Μύτικας

Ξεκινήσαμε από την θέση Γκορτσιά (12 χλμ από Λιτόχωρο), 4χλμ πριν καταλήξει ο δρόμος στα Πριόνια. Ακολουθούμε το σηματοδοτημένο μονοπάτι και περάσαμε μεσα από δάσος ελάτων και οξιάς. Συνεχίζοντας φτάνουμε στη θέση ‘’Μπάρμπα’’ (1.450 μ.) όπου η κλίση μεγαλώνει και η ανάβαση γίνεται πιο δύσκολη. Μετά από περίπου 2 ώρες φτάνουμε στη διασταύρωση προς τη σπηλιά του Ιθακήσιου εκεί όπου υπάρχει και η τελευταία πηγή μέχρι το οροπέδιο των Μουσών. Στη συνέχεια συναντάμε τη θέση ‘’Στράγγο’’ (1.910 μ.) και μετά η θέση ‘’Πετρόστρουγγα’’ (2.000 μ.), όπου συναντάμε μερικές στάνες. Όσο ανεβαίνουμε η βλάστηση αραιώνει και φτάνουμε στη θέση ‘’Σκούρτα’’ (2.485 μ.). Τα επόμενα σημεία είναι το πέρασμα ‘’Λαιμός’’ και μετά τα ‘’Καγκέλια’’. Συνεχίζουμε στο πέτρινο μονοπάτι σε ένα τέταρτο βρισκόμαστε στο ‘’πέρασμα του Γιόσου’’, την είσοδο στο ‘’Οροπέδιο των Μουσών’’. Από εδώ  και πέρα η διαδρομή γίνεται πιο εύκολη, σε καταπράσινο αλπικό λιβάδι. Εδώ εμείς πήραμε το αριστερό μοναποτάμι που καταλήγει στο καταφύγιο ‘’Χρήστος Κάκαλος’’ (2.650 μ.) της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ορειβασίας και Αναρρίχησης, χωρητικότητας 18 ατόμων, ενώ το αν παίρναμε το δεξί θα πηγαίναμε στο καταφύγιο ‘’Γιόσος Αποστολίδης’’ (2.760 μ.) του Σ.Ε.Ο. Θεσσαλονίκης, χωρητικότητας 80 ατόμων. (τηλ 2310224710). Κανοντας μια μικρή στάση στο καταφύγιο Κάκαλος (αφήσαμε πράγματα αφού θα μέναμε εκεί το βράδυ) συνεχίσαμε προς τα  ‘’ζωνάρια’’ κάτω από την κορυφή ‘’Στεφάνι’’. Διασχίσαμε το στενό μονοπάτι, κάτω από το ‘’Στεφάνι’’ (αρκετοί τολμηροί έκαναν και αναρρίχηση στα βράχια με σκοπό να ανεβούν στη κορυφή!) και στα αριστερά μας είχαμε τον επικίνδυνο γκρεμό. Μετά από μισή ώρα φτάσαμε στο "Λούκι του Μύτικα" που μας φέρνει στην κορυφή του Ολύμπου! Η αναρρίχηση προς την κορυφή θέλει ιδαίτερη προσοχή καθώς στα πρώτα μέτρα είναι πιο δύσκολα και επίσης θέλει προσοχή καθώς πέτρες πέφτουν από τους προπορευόμενους αναρριχητες. Το καλό είναι ότι υπάρχουν κόκκινα βέλη τα οποία μας έδειξαν τη σωστή πορεία προς την κορυφή. Μετά από μισή ώρα αναρρίχησης φτάσαμε στην κορυφή. Η θέα από τα 2918μ ήταν μαγική. Με σύμμαχο την καλό καιρό και την καθαρή ατμόσφαιρα, είχαμε θέα έως το δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής και την Πίνδο από την πίσω πλευρά... (Δείτε τις φωτογραφίες στο κάτω μέρος του άρθρου).

Η ανάβαση μέχρι τη κορυφή στο Μύτικα διέρκησε περίπου 8 ώρες. Φυσικά πιο γυμνασμένοι πεζοπόροι το κάνουν σε πολύ λιγότερο χρόνο!

Διανυκτέρευση στο καταφύγιο ‘’Χρήστος Κάκαλος’’ (2.650 μ. - ανήκει στην  Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας και Αναρρίχησης, χωρητικότητας 18 ατόμων). Μετά την κουραστική ανάβαση και την πιο δύσκολη κατάβαση επιστρέψαμε στο καταφύγιο. Το καταφύγιο διαθέτει φαγητό, αναψυκτικά, κρασί, τσίπουρο. Ότι χρειαζόμασταν μετά από τέτοια μέρα. 

2η μέρα: Οροπέδιο Μουσών - Πριόνια

Το πρωί ξυπνήσαμε και μετά από ελαφρύ πρωινό ξεκινήσαμε για να κάνουμε την δεύτερη διαδρομή. Ξεκινήσαμε από το μονοπάτι κάτω από το καταφύγιο με προορισμο προς τα "Πριόνια". Στο δρόμο μας βρήκαμε κομμάτια με πάγο τα οποία διασχίσαμε. Μετά από 3 ώρες φτάσαμε στο καταφύγιο ‘’Σπήλιος Αγαπητός’’, σε υψόμετρο 2.100 μ. Το καταφύγιο ανήκει στην Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας και Αναρρίχησης, λειτουργεί από το Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο και μπορεί να εξυπηρετήσει μέχρι 90 άτομα. (τηλ για κρατήσεις 2352081800). Μετά από μικρή στάση συνεχίσαμε προς τον ‘’Μαυρόλογγο’’, το ρέμα που κατεβαίνει από το ‘’Χονδρό Μεσοράχι’’. Στη συνέχεια περάσαμε από το δάσος οξιάς  ‘’Δάσος της Σιωπής’’ και καταλήξαμε στα Πριόνια. Μετά από τόση κούραση και την αρκετή ζέστη, αποφασίσαμε να δροσιστούμε στα ποταμάκια με το πολύ κρύο νερό που κατεβαίνουν από την Όλυμπο! Τέλος καθίσαμε στην ταβέρνα που υπάρχει στα Πριόνια η οποία έχει πολύ καλό φαγητό.

Η εμπειρία αυτή δεν περιγράφεται μέσα από ένα άρθρο και λίγες εικόνες. Προτείνω σε όλους να δοκιμάσουν αυτό που κάναμε και να δουν από κοντά το βουνό των θεών.

Πολύ σημαντικό για να ευχαριστηθούμε όσο περισσότερο γίνεται την διήμερη αυτή εκδρομή είναι η καλή προετοιμασία. Εμείς ξεκινήσαμε με καύσωνα 40 C από το Λιτόχωρο και στο καταφύγιο είχε 3C! Το βράδυ η θερμοκρασία έπεσε κάτω από το 0C! Αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται κατάλληλα ρούχα (μερικά tshirts και πιο χοντρά ρούχα για το μεγάλο υψόμετρο) και εξοπλισμό ώστε να μην έχουμε προβλήματα με κρύο κτλ. Επίσης χρειαζόμαστε νερό και φαγητό στο σακίδιο μας καθώς είναι πολλές οι ώρες ανάβασης και κατάβασης. 

Γιάννης Σ. - Στέφανος Δ. - Παναγιώτης Χ.

(Το φωτογραφικό υλικό της εκδρομής είναι από τον Ιούλιο του 2004 - Πληροφορίες για ονομασίες και διαδρομή βρήκαμε από τις ταμπέλες που είδαμε και από άρθρα σε forum)